ရြာအလယ္က်င္းတလင္းမာ ထိုင္ပနာ မ်က္ကန္း၂ ေယာက္စကားေျပာနိန္ဂတ္ေတ။ မ်က္ကန္း၂ ေယာက္မာ တေယာက္က အမိဝမ္းကထြက္လခပင္ ကန္းပါလာပ္စြာ။ ေနာက္တေယာက္ကအရြယ္ေရာက္ႀကီးျပင္းခါမွာ႕ကံမေကာင္အေၾကာင္းမလွေရတြက္လို႕ကန္းလခရပါေရ။
ခ်ခ်င္းေခ် ေျပာရဖို႕ဆိုေဂ ႀကီးခါကန္းနန္႕ငယ္ကကန္းပါ။
ႀကီးခါမွာ႕ကန္းေရမ်က္ကန္းကေျပာလိုက္ေတ
"'ဂနိန္႕ႏြားႏို႕တခြက္ေသာက္ပလိုက္ခရစြာကေကာင္းအရသာဟိေရဂါ""
ေယခါ အေခ်ကပင္ကန္းလာေရအကန္းကေျပာလိုက္ေရ ''ႏြားႏို႕စြာဇာပိုင္လဲဂု"
ႀကီးကန္းက....သီမလားဂု ႏြားႏို႕ေတာင္မသိလား ႏြားႏို႕စြာျဖဴျဖဴပါဂါး။
ငယ္ကန္းက...... ျဖဴျဖဴစြာဇာပိုင္လဲအကို အကၽြန္ေတာ္ကေကာင္းမရွင္းေဒ။
ႀကီးကန္းက.......ကေကာင္းခတ္စြာမလား ..... ျဖဴျဖဴစြာ ဗ်ိဳင္းပိုင္ပါဂါး။
ငယ္ကန္းက.....ဗ်ိဳင္းစြာဇာပိုင္လဲအကို အကၽြန္ေတာ္မသိဂါး။
ေယခါ ႀကီးကန္းက လက္ကိုကေကာက္ေခ်လုပ္ပနာေထာင္ျပလိုက္ယင္း ဗ်ိဳင္းစြာေဒပိုင္ေဒ လိုင္တန္ယယင္းနန္႕။ ယင္းပိုင္ဆိုခါငယ္ကန္းက ႀကီးကန္းေထာင္ပနာကေကာက္ေခ်လုပ္ထားေရလက္ကို လက္နန္႕စမ္းၾကည္႕ပနာ
ေအာ္...ေအာ္... လို႕သေဘာက္ေရအမူရာျဖင္႕ေျပာလိုက္၏။
ႀကီးကန္းက...သေဘာေပါက္ပါဗ်ာလ္လားဂု။
ငယ္ကန္းက .......ေပါက္ပါဗ်ာလ္ ေပါက္ပါဗ်ာလ္ ႏြားႏို႕စြာ ေကာက္ေကာက္ကို။
Friday, July 10, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment