ငါဘုန္းၾကီးေဝ

ရြာတရာက ျမိဳ႕ကိုစ်ီးျပဳဖို႔ဘုတ္နန္႔လားဂတ္ေတ ဆရာေတာ္ေလ့တပါး အလိုကိစၥတခုေၾကာင့္ယင္းဘုတ္မွာပါလာေရ။
ေယခါ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွပံုက လမ္းတပိုင္းမွာ ဘုတ္ေမွာက္ဗ်ာလ္ ဘုတ္ျမဳတ္လားခေရတြက္နန္႔
ရုံးရင္းဆံခကတ္ ကူးလူကကူး ေအာ္လူကေအာ္ သရေပါင္းသက္ပနာ ျဖစ္နီေရခါ တနားေခ်နီေက တျခားတဖက္ကေနာက္ဘုတ္တစီးေမာင္းလာေရ...ေယခါ...ယင္းဘုတ္ကလူတိ ရီျမဳတ္သားတိကို ကယ္ဆယ္ေရးဝင္ပါေရ။
ရီထဲမွာျမင္သရိြလူကိုဘုတ္ထက္သို႔ဆြဲတင္ပါေရ။ ေယခါဘုတ္ထက္လူတေယာက္က.... ထိုမွာေဂါင္းတုံးတံုးနန္႕တေယာက္....ဆြဲတင္ေဝ..
ဆြဲတင္....၊ ယင္းပိုင္ဆိုခါ ..ဝိုင္းပနာဆြဲတင္ဂတ္ေတ...တက္ေဝတက္..တက္ေဝတက္..ဆိုပနာ...လက္ကိုင္ပနာဆြဲတင္ဂတ္ေတ...ဘုတ္နံကိုျခီတင္ပလိုက္ေဝလို႔ေျပာခါ။ ေဂါင္းတံုးတံုးနန္႔ရီျမဳတ္သားကေျပာလိုက္ေတ...တကါ..ငါဘုန္းၾကီး...လို႔ေျပာလိုက္ေတ...။ (ရီကူးခါ..သင္းပိုင္သင္ကန္းတိကၽြတ္လားခလို႔ ခါးမွာအဝတ္မပါေရတြက္နန္႔ ဘုန္းၾကီးလားလူလားခန္႔မွန္းမရျဖစ္လခပါေရ)
မသိလို႔ပါဘုရား...ၾကြပါၾကြပါ...