အယင္လိုလို႕ သံႀကိဳးရိုက္စြာ

အခင္ႀကီးစိန္ေမာင္တေယာက္ အဝီးေရာက္သားပါးက စာလာေရအတြက္တာနန္႕ အားရပရ စာအိပ္ကိုဖြင္႕ပလိုက္ေရခါ၊ စာထဲမာပါလာေရအေၾကာင္းက ""တျပည္တရြာ(ရန္ကုန္)မာဝမ္းစာေရးအတြက္ သားေခ်အလုပ္ထြက္ရွာနိန္ေဂလည္း အဆင္မေျပစြာတိက တိုးလာဗ်လ္ ဖနပ္ ေတာင္ကေကာာင္းဝယ္မစီးႏိုင္ပါဗ်ာလ္အဘာ"" ယင္းစာပါအေၾကာင္းရာကိုဖတ္ပနာ အခင္ႀကီးစိန္ေမာင္တေယာက္ ရင္ထဲမာ သားေခ်အတြက္ျဖစ္လားခေရ ေမတၱာ ကရုဏာတရားက အႏွိဳင္းမဟိ။ ေယခါ ၿမိဳ႕ကိုလားဗ်ာလ္ သားပါးသို႕ ျပန္စာပီးဖို႕ေဖ႕သာေခ် ဒင္းျဂားေခ်ထည္႕ပီးဖို႕ပ်င္ဗ်ာလ္ဂါ။ ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ေရခါ ဖနပ္ေခ်လည္းတရန္ကေကာင္းဝယ္ဗ်ာလ္ဂါ သားေခ်အတြက္။ အားလံုးဝယ္လို႕လည္းၿပီးဗ်ာလ္ သားပါးကိုဇာကနိန္လို႕ဇာပိုင္းထည္႕ရဖို႕မွန္းမသိျဖစ္နိန္ဗ်ာလ္။ မိန္းခီျပန္ေကကၽြန္းသားဇာတခုလည္းမသိဂါ လို႕ေျပာဂတ္ဖို႕။ မမိန္းဗ်ာလ္။ ကေကာင္းတနာနားေခ်အၾကာ စဥ္းစားပလိုက္ေရခါ၊ အခင္ႀကီးစိန္ေမာင္အေတြးတခုေပၚလာဗ်ာလ္။ ""ဟုတ္ဗ်ာလ္..... ရြာမာလူတိေျပာနိန္ဂတ္ယင္း သံႀကိဳးရိုက္ေက ကေကာင္းျမန္ေရလို႕၊ ငါလည္းသံႀကိဳးရိုက္ရဖို႕ဗ်ာလ္။"" ေယခါ စဥ္းစားျပန္ဗ်ာလ္ေနာက္တေခါက္ ""သံႀကိဳးဇာပိုင္ရိုက္ရဖို႕လဲဂု"" ထိုၾကည္႕ေဒၾကည္႕နန္႕ မီးတိုင္မာတန္းထားေရသံႀကိဳးတိကိုျမင္ဗ်ာလ္ဂါ။ စစီးစစပ္ ၾကည္႕လိုက္ေရခါ။ ဟုတ္ဖို႕ေသခ်ာဗ်ာလ္ ေဒသံႀကိဳးတိကေကာင္းရွည္ေရ ရန္ကုန္တေရာက္တန္းနလီးဖို႕။ ေဒသံႀကိဳးကရိုက္ရစြာ ေသခ်ာဗ်ာလ္။ ခ်က္ခ်င္းသံႀကိဳးေခ်တပင္ကိုကိုင္ပနာ မီးတိုင္ကိုတက္ဗ်ာလ္ဂါ။ မီးတိုင္ထိပ္ကိုေရာက္ေရခါ ပါလာေရ သံႀကိဳးေခ်နန္႕ဖနပ္ ဒင္းျဂား စာ အားလံုးကို ၄/၅ ပတ္သံႀကိဳး(မီးႀကိဳး)မာရိုက္ပလိုက္ယင္း။ ၿပီးေရခါဆင္းပန ာဝယ္စရာဟိစြာကိုဝယ္ဖို႕ စ်ီးဖက္ကိုထြက္လခယင္း။ ေယခါ မီးလုပ္ေရလူတေယာက္က မီးတိုင္ကိုတက္ဗ်ာလ္မီးလုပ္ေရခါ၊ ယင္းဖနပ္ ေဖ႕သာတိ အားလံုးကိုယူဗ်ာလ္ သူ႕မာပါလာေရဖိနပ္အဆိုးကိုယင္းမာျပန္ခ်ိတ္ ပခယင္း။ အခင္ႀကီးစိန္ေမာင္ စ်ီးကျပန္ဗ်ာလ္မီးတိုင္ကိုေမာ္ ၾကည္႕လိုက္ေရခါ။ အံ႕ၾသပနာ……ဟ…….ကေကာင္းျမန္စြာမလားဂု ၁နာရီေလာက္ဝန္းက်င္မာ ငါပို႕လိုက္စြာတိအားလံုးေရာက္လခဗ်ာလ္။
ေဒဖိနပ္အဆိုးတရန္တိြစြာကေတာ အဘာကၽြန္းမာစီးဖို႕ သားေခ်ျပန္ထည္႕ပီးလိုက္စြာရာဟိဖို႕လို႕စဥ္းစားဗ်ာလ္ မီးလုပ္ေရလူခ်ီပစ္ခေရဖိနပ္ အဆိုးတရန္ကိုယူပနာ ပေပ်ာ္ရွြြင္ရြွြင္နန္႕ကၽြန္းရြာေေခ်ကိုျပန္လခယင္း။